พยัญชนะต้น ตัวสะกด ตัวการันต์

พยัญชนะต้น เป็นอักษรที่เขียนร่วมกับสระและวรรณยุกต์ เช่น

• แม่ มีพยัญชนะต้น ม

ตัวสะกด เป็นตัวอักษรที่เขียนต่อจากพยัญชนะต้นหรือสระ ซึ่งตัวสะกดจะมีเพียงตัวเดียวหรือสองตัวก็ได้ เช่น

• บ้าน มีตัวสะกด น
• จักร มีตัวสะกดสองตัว คือ กร

ตัวการันต์ เป็นตัวอักษรที่ไม่ต้องออกเสียง โดยมีไม้ฑัณฆาตกำกับไว้ข้างบน เพื่อแสดงว่าเสียงนั้นถูกบังคับไว้  ตัวการันต์จะเป็นตัวอักษรตัวเดียว สองตัว หรือสามตัว ก็ได้ เช่น

• สังข์ มี ข เป็นตัวการันต์แบบอักษร 1 ตัว
• ศาสตร์ มี ตร เป็นตัวการันต์แบบอักษร 2 ตัว
• ลักษมณ์ มี ษมณ เป็นตัวการันต์แบบอักษร 3 ตัว

ตัวการันต์อาจจะอยู่แทรกระหว่างพยางค์ คำ หรืออยู่ท้ายพยางค์ คำ ก็ได้ เช่น

• รงค์ : ตัวการันต์อยู่ท้ายพยางค์
• ฟิล์ม : ตัวการันต์แทรกอยู่ระหว่างคำ

เกร็ดความรู้เพิ่มเติม

• พยัญชนะบางตัว ได้แก่ ย ร ว เมื่อเีขียนอยู่ตามลำพังใช้เป็นพยัญชนะ แต่ถ้านำมาผสมกับสระอื่น จะใช้เป็นสระ เช่น ย ใช้ร่วมกับสระอื่น เป็น สระเอีย สระเอียะ
• พยัญชนะตัว อ ใช้เป็นสระออ เขียงข้างหลังพยัญชนะอื่น หรือผสมกับสระอื่นเป็นสระอือ เออะ เอือะ เอือ
• สระ ฤ ใช้เป็นพยางค์หน้าของคำ เช่น ฤดู หรือใช้เขียนหลังพยัญชนะต้น เช่น หฤทัย เป็นต้น
• สระ ฤา ใช้เป็นพยางค์หน้าของคำ เช่น ฤาษี เป็นต้น