อักษรควบ คือ

   อักษรควบคือ คำที่มีพยัญชนะสองตัวเขียนเรียงกันอยู่ต้นพยางค์  ใข้สระเดียวกัน  และออกเสียงกล้ำเป็นพยางค์เดียวกัน   เสียงวรรณยุกต์ของพยางค์นั้นจะผันไปตามเสียงพยัญชนะตัวหน้า

    อักษรควบมี 2 ชนิด 
คือ
  1. อักษรควบแท้  ได้แก่  พยัญชนะตัวหน้าที่ควบตัว  ร  ล  ว  ประสมสระเดียวกัน  เวลาอ่านออกเสียงพยัญชนะทั้งสองตัวกล้ำกันไป  เช่น  มะกรูด  ไมตรี  โปรดปราน  ครอบครอง  โคลง  กลอน  กว้างขวาง  
  2. อักษรควบไม่แท้  ได้แก่  พยัญชนะตัวหน้าที่ควบตัว  ร  แต่ออกเสียงพยัญชนะตัวหน้าตัวเดียว  ไม่ออกเสียง  ร  หรือเปลี่ยนเสียงเป็นเสียงอื่น   เช่น  สายสร้อย  จริง  ทรัพย์  ทราบ  ทราย

0 comments:

Post a Comment

ภาษาไทย